-
1 adligati
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
2 adligo
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
3 alligati
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
4 alligo
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
5 dēstinō
dēstinō āvī, ātus, āre [STA-], to make fast, make firm, bind, fix, stay: antemnas ad malos, Cs.: rates ancoris, Cs.—Fig., to fix in mind, determine, resolve, design, assign, devote, appoint, appropriate: eum ducem, fix their minds on him as, etc., L.: quae agere destinaverat, Cs.: morte solā vinci, L.: thalamis removere pudorem, O.: operi destinat, detailed, Cs.: qui locus non erat alicui destinatus?: me arae, V.: eorum alteri diem necis: tempore locoque ad certamen destinato, L.: si destinatum in animo est, L.: sibi destinatum in animo esse, summittere, etc., he has determined, L. — To select, mean to choose: omnium consensu destinari, L.: quod tibi destinaras trapezephorum, meant to buy.—To appoint, fix upon, designate: imperio Numam, O.: regnum sibi Hispaniae, L.: provinciam Agricolae, Ta.: marito uxorem, H.: se collegam consulatui, Ta.: destinari imperio, Ta.: alqm consulem, L.— To fix upon, aim at: alquem locum oris, L.* * *destinare, destinavi, destinatus V TRANSfix/bind/fasten down; fix (in mind), make up mind; aim/fix on target, mark out; determine/intend; settle on, arrange; design; send, address, dedicate (Bee) -
6 pango
pango, nxi, nctum, and pēgi or pĕpĭgi, pactum (v. Neue, Formenl. 2, 474 sq.), 3, v. a. [root pac-; Sanscr. pāca, band, fetter; Gr. pêgnumi, fix; pachnê, frost; passalos, peg, etc.; cf.: pagus, pagina, paciscor; old form paco, pago; cf.: rem ubipacunt, XII.Tab. ap. Auct. Her. 2, 13, 20; v. Prisc. 894 P.], to fasten, make fast, fix; to drive in, sink in (syn.: figo, configo).I.Lit.: pangere, figere;B.unde plantae pangi dicuntur,
Fest. p. 213 Müll.:clavum,
Liv. 7, 3; v. clavus: tonsillam pegi laevo in litore, Pac. ap. Fest. s. v tonsilla, p. 356 Müll.; Col. poët. 10, 252; Pall. 3, 9, 7.—Transf.1.To set, plant any thing:2.ramulum,
Suet. Galb. 1:vicena millia malleolorum,
Col. 3, 12, 3: lactucam id. 11, 3, 26:taleam olearum,
id. 11, 2, 42;hence, transf.: filios,
to beget children, Tert. Apol. 9 fin. —To set or plant any thing with any thing:II.ipse seram vites pangamque ex ordine colles,
Prop. 3, 17 (4, 16), 15:vitiaria malleolis,
Col. 11, 2, 18.—Trop.A.Versus carmina or facta (like componere), to make, compose, write, record: hic vostrum panxit maxuma facta patrum, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34 (Epigr. v. 2 Vahl. p. 162;B.but the verse: horrida Romuleum certamina pango duellum, is spurious): carmina,
Lucr. 4, 8:versus de rerum naturā,
id. 1, 25:aliquid Sophocleum,
Cic. Fam. 16, 18, 3: anekdota, id. Att. 2, 6, 2:poëmata,
Hor. Ep. 1, 18, 40:chartas,
Mart. 11, 3, 7:pangendi facultas,
Tac. A. 14, 16; Val. Max. 2, 1, 10:de pangendo nihil fieri potest,
Cic. Att. 2, 14, 2.—In gen., to make:C.neque prima per artem temptamenta tui pepigi,
Verg. A. 8, 142.—To fix, settle, determine, agree upon, agree, covenant, conclude, stipulate, contract (class., but only in the perf. forms; for the pres. and fut. pacisci was used; v. Quint. 1, 6, 10 sq.: paciscor facit et pepigi et pactus sum, Serv. ad. Verg. A. 8, 144; cf.:paciscor, stipulor, despondeo): ducentis Philippis rem pepigi,
Plaut. Bacch. 4, 8, 38:pactam rem habeto,
id. Poen. 5, 3, 38:terminos, quos Socrates pepigerit (al. pegerit),
Cic. Leg. 1, 21, 56:fines,
id. Pis. 16, 37.—With ne:si quis pepigerit ne illo (medicamento) usquam postea uteretur,
Cic. Off. 3, 24, 92; so Tac. A. 13, 14:pacem nobiscum pepigistis, ut, etc.,
Liv. 9, 11:inducias pepigisse,
id. 27, 30:non fuit armillas tanti pepigisse Sabinas,
Ov. Am. 1, 10, 49:resumere libertatem occultis insidiis pepigerant,
Tac. A. 14, 31:cui pretium pepigerat,
id. ib. 14, 42. —Freq. of a marriage contract, to promise, engage, pledge, etc.: habeon' pactam (Sororem)? Plaut. Trin. 2, 4, 99; 5, 2, 59:quod pepigere viri, pepigerunt ante parentes,
Cat. 62, 28:te peto quam lecto pepigit Venus aurea nostro,
Ov. H. 16, 35: haec mihi se pepigit;pater hanc tibi,
id. ib. 20, 157. -
7 dēligō
dēligō lēgī, lēctus, ere [de + 1 lego], to choose, pick out, select, elect, designate, single out: ad eas res conficiendas deligi, Cs.: quos Romae relinqueres: ex civitate fortissimum quemque: ex legionibus fabros, Cs.: delecti Latio, V.: melimela Ad lunam delecta, H.: ordine ab omni Centum oratores, V.: sibi domicilio locum, Cs.: alqm socium sibi imperi, L.: Vertumnum socium, O.— To pick out, separate, remove: senes ac fessas aequore matres, V.* * *Ideligare, deligavi, deligatus V TRANSbind fast, tie (up), fasten; make fast by tying; bandage; tie (bandage)IIdeligere, delegi, delectus V TRANSpick/pluck off, cull; choose, select, levy (soldiers), enrol; conduct a levy -
8 dē-ligō
dē-ligō āvī, ātus, āre, to bind together, tie up, bind fast, fetter, make fast: hominem deligari iubet: naviculam ad ripam, Cs.: epistulam ad amentum, Cs.: deligati ad palum iuvenes, L. -
9 ob-sīgnō
ob-sīgnō āvī, ātus, āre, to seal, seal up, attest under seal: totis castris testamenta obsignabantur, Cs.: quaestionem, i. e. witness: tabellis obsignatis agis mecum, i. e. you hold me strictly to my words: tabellas obsignare velle, seal up the documents, i. e. make an end of discussion: obsignandi gratiā venire, to put seals on (the papers and effects): contra Scaurum litteras, i. e. prefer a charge.—To make fast, close safely: inane obsignari nihil solere. -
10 pangō
pangō pepigī or pēgī (old panxī), pāctus, ere [PAC-], to fasten, make fast, fix, drive in: ut clavum pangat, L.—Fig., to make, compose, write, record: maxuma facta patrum, celebrate, Enn. ap. C.: poëmata, H.: de pangendo, quod me adhortaris, nihil fieri potest: Temptamenta tui, contrive, V.— To fix, settle, determine, agree upon, agree, covenant, conclude, stipulate, contract (only perf. stem): terminos, quos Socrates pegerit: quos (finīs) lex pepigerat: ne medicamento uteretur: pacem nobiscum pepigistis, ut, etc., L.: pepigere, capesserent, etc., Ta.: obsides dare, L.: fraudem ulcisci, Ta.: nec quae pepigere recusent, V.: pretium, quo pepigerant, L.: tanti enim pepigerat, L.— To promise in marriage, betroth: alquam lecto nostro, O.: quae pepigere viri, the marriage contract, Ct.* * *Ipangere, panxi, panctus V TRANScompose; insert, drive in, fasten; plant; fix, settle, agree upon, stipulateIIpangere, pegi, pactus V TRANScompose; insert, drive in, fasten; plant; fix, settle, agree upon, stipulateIIIpangere, pepigi, pactus V TRANScompose; insert, drive in, fasten; plant; fix, settle, agree upon, stipulate -
11 destinata
dē-stĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [obs. stanare; a particip. stem from root STA, v. sto; and cf.: dono, digno, etc., Corss. 2, 416], to make fast, make firm, bind (class.; esp. freq. in the trop. sense—for syn. cf.: decerno, scisco, statuo, jubeo, constituo, sancio, definio).I.Lit.:II.antemnas ad malos,
Caes. B. G. 3, 14, 6:rates ancoris,
id. B. C. 1, 25, 7:falces (laqueis),
id. B. G. 7, 22, 2:arcas,
Vitr. 5, 12, 3; dub., v. destina.—Trop., to establish, determine, resolve, consider; to design, intend, devote, destine; to appoint, choose, elect (syn.: definire, describere, designare, etc.).A.In gen. (in Livy freq. connected with animis, v. the foll.).(α).With double acc.:(β).aliquem consulem,
Liv. 10, 22; cf. Tac. A. 1, 3:Papirium parem destinant animis Magno Alexandro ducem, si, etc.,
Liv. 9, 16 fin.; cf.:animis auctorem caedis,
id. 33, 28:aliquem regem,
Just. 42, 4, 14 et saep.—With inf. or a clause:(γ).infectis iis, quae agere destinaverat,
Caes. B. C. 1, 33 fin.; cf. Suet. Caes. 84; id. Aug. 53 al.:potiorem populi Romani quam regis Persei amicitiam habere,
Liv. 43, 7; 7, 33; Quint. 5, 1, 3; Phaedr. 4, 27, 1; Ov. M. 8, 157 al.—With dat.:(δ).sibi aliquid,
i. e. to intend purchasing, Plaut. Most. 3, 1, 113; Cic. Fam. 7, 23, 3:operi destinati possent,
Caes. B. G. 7, 72, 2:aliquem foro,
Quint. 2, 8, 8:me arae,
Verg. A 2, 129:diem necis alicui,
Cic. Off. 3, 10, 45:domos publicis usibus,
Vell. 2, 81 fin.: quod signum cuique loco, Quint. 11, 2, 29:Anticyram omnem illis,
Hor. S. 2, 3, 83:cados tibi,
id. Od. 2, 7, 20 et saep.—With ad:(ε).tempore locoque ad certamen destinatis,
Liv. 33, 37:aliquem ad mortem,
id. 2, 54:consilia ad bellum,
id. 42, 48:materiam ad scribendum,
Quint. 5, 10, 9 al.:ad omne obsequium destinati,
Curt. 5, 28, 5.—With in:B.saxo aurove in aliud destinato,
Tac. H. 4, 53 fin.:legati in provinciam destinati,
Dig. 5, 1, 2:noctem proximam in fugam,
Amm. 29, 6.—In partic.1.In the lang. of archers, slingers, etc., to fix upon as a mark, to aim at ( = designare scopum):2.locum oris,
Liv. 38, 29, 7; so id. 21, 54, 6.— Transf.:sagittas,
to shoot at the mark, Aur. Vict. Caes. 42.—In the lang. of trade: sibi aliquid, to fix upon for one's self, to intend to buy:A.minis triginta sibi puellam destinat,
Plaut. Rud. prol. 45; id. Most. 3, 1, 113; id. Pers. 4, 3, 72; Lucil. ap. Non. 289, 31; Cic. Fam. 7, 23, 3 al.— Hence, dēstĭnātus, a, um, destined, fixed (syn.: fixus, certus).Adj.:B.certis quibusdam destinatisque sententiis quasi addicti,
Cic. Tusc. 2, 2, 5:ad horam mortis destinatam,
id. ib. 5, 22, 63:si hoc bene fixum omnibus destinatumque in animo est,
Liv. 21, 44 fin.:persona (coupled with certus),
Quint. 3, 6, 57; cf. Cic. Rep. 4, 3.—Destinatum est alicui, with inf. = certum est, it is one's decision, will; he has determined, Liv. 6, 6, 7; Suet. Tib. 13; Plin. Ep. 9, 13, 5 al.—Subst.1.dēstĭnāta, ae, f., = sponsa, a betrothed female, bride, Suet. Caes. 27; cf. Plin. Ep. 5, 16, 6.—2.dēs-tĭnātum, i, n.a. b.An intended, determined object, design, intention:neque tuis neque Liviae destinatis adversabor,
Tac. A. 4, 40 fin.; cf.:destinata retinens,
id. ib. 6, 32; so id. H. 4, 18:antequam destinata componam,
the intended narration, id. ib. 1, 4:ad destinatum persequor,
the goal of life, Vulg. Philip. 3, 14: destinata dare, the intentions, dispositions of a will, Phaedr. 4, 5, 27; so,ex destinato,
adv., designedly, intentionally, Sen. Clem. 1, 6; id. Ben. 6, 10 fin.; Suet. Cal. 43;and in a like sense merely destinato,
Suet. Caes. 60.— dēstĭ-nātē, adv. (perh. only in Ammianus), resolutely, obstinately:certare,
Amm. 18, 2.— Comp., id. 20, 4; 7; 23, 1; 27, 3. -
12 destino
dē-stĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [obs. stanare; a particip. stem from root STA, v. sto; and cf.: dono, digno, etc., Corss. 2, 416], to make fast, make firm, bind (class.; esp. freq. in the trop. sense—for syn. cf.: decerno, scisco, statuo, jubeo, constituo, sancio, definio).I.Lit.:II.antemnas ad malos,
Caes. B. G. 3, 14, 6:rates ancoris,
id. B. C. 1, 25, 7:falces (laqueis),
id. B. G. 7, 22, 2:arcas,
Vitr. 5, 12, 3; dub., v. destina.—Trop., to establish, determine, resolve, consider; to design, intend, devote, destine; to appoint, choose, elect (syn.: definire, describere, designare, etc.).A.In gen. (in Livy freq. connected with animis, v. the foll.).(α).With double acc.:(β).aliquem consulem,
Liv. 10, 22; cf. Tac. A. 1, 3:Papirium parem destinant animis Magno Alexandro ducem, si, etc.,
Liv. 9, 16 fin.; cf.:animis auctorem caedis,
id. 33, 28:aliquem regem,
Just. 42, 4, 14 et saep.—With inf. or a clause:(γ).infectis iis, quae agere destinaverat,
Caes. B. C. 1, 33 fin.; cf. Suet. Caes. 84; id. Aug. 53 al.:potiorem populi Romani quam regis Persei amicitiam habere,
Liv. 43, 7; 7, 33; Quint. 5, 1, 3; Phaedr. 4, 27, 1; Ov. M. 8, 157 al.—With dat.:(δ).sibi aliquid,
i. e. to intend purchasing, Plaut. Most. 3, 1, 113; Cic. Fam. 7, 23, 3:operi destinati possent,
Caes. B. G. 7, 72, 2:aliquem foro,
Quint. 2, 8, 8:me arae,
Verg. A 2, 129:diem necis alicui,
Cic. Off. 3, 10, 45:domos publicis usibus,
Vell. 2, 81 fin.: quod signum cuique loco, Quint. 11, 2, 29:Anticyram omnem illis,
Hor. S. 2, 3, 83:cados tibi,
id. Od. 2, 7, 20 et saep.—With ad:(ε).tempore locoque ad certamen destinatis,
Liv. 33, 37:aliquem ad mortem,
id. 2, 54:consilia ad bellum,
id. 42, 48:materiam ad scribendum,
Quint. 5, 10, 9 al.:ad omne obsequium destinati,
Curt. 5, 28, 5.—With in:B.saxo aurove in aliud destinato,
Tac. H. 4, 53 fin.:legati in provinciam destinati,
Dig. 5, 1, 2:noctem proximam in fugam,
Amm. 29, 6.—In partic.1.In the lang. of archers, slingers, etc., to fix upon as a mark, to aim at ( = designare scopum):2.locum oris,
Liv. 38, 29, 7; so id. 21, 54, 6.— Transf.:sagittas,
to shoot at the mark, Aur. Vict. Caes. 42.—In the lang. of trade: sibi aliquid, to fix upon for one's self, to intend to buy:A.minis triginta sibi puellam destinat,
Plaut. Rud. prol. 45; id. Most. 3, 1, 113; id. Pers. 4, 3, 72; Lucil. ap. Non. 289, 31; Cic. Fam. 7, 23, 3 al.— Hence, dēstĭnātus, a, um, destined, fixed (syn.: fixus, certus).Adj.:B.certis quibusdam destinatisque sententiis quasi addicti,
Cic. Tusc. 2, 2, 5:ad horam mortis destinatam,
id. ib. 5, 22, 63:si hoc bene fixum omnibus destinatumque in animo est,
Liv. 21, 44 fin.:persona (coupled with certus),
Quint. 3, 6, 57; cf. Cic. Rep. 4, 3.—Destinatum est alicui, with inf. = certum est, it is one's decision, will; he has determined, Liv. 6, 6, 7; Suet. Tib. 13; Plin. Ep. 9, 13, 5 al.—Subst.1.dēstĭnāta, ae, f., = sponsa, a betrothed female, bride, Suet. Caes. 27; cf. Plin. Ep. 5, 16, 6.—2.dēs-tĭnātum, i, n.a. b.An intended, determined object, design, intention:neque tuis neque Liviae destinatis adversabor,
Tac. A. 4, 40 fin.; cf.:destinata retinens,
id. ib. 6, 32; so id. H. 4, 18:antequam destinata componam,
the intended narration, id. ib. 1, 4:ad destinatum persequor,
the goal of life, Vulg. Philip. 3, 14: destinata dare, the intentions, dispositions of a will, Phaedr. 4, 5, 27; so,ex destinato,
adv., designedly, intentionally, Sen. Clem. 1, 6; id. Ben. 6, 10 fin.; Suet. Cal. 43;and in a like sense merely destinato,
Suet. Caes. 60.— dēstĭ-nātē, adv. (perh. only in Ammianus), resolutely, obstinately:certare,
Amm. 18, 2.— Comp., id. 20, 4; 7; 23, 1; 27, 3. -
13 stagnantia
1.stagno, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [id.].I.Neutr.A.Lit., to form a pool of standing water, to stagnate, be stagnant (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.; cf.B.redundo): stagnans Nilus,
Verg. G. 4, 288:ubi mollius solum reperit (Indus) stagnat insulasque molitur,
Curt. 8, 9, 7:nam flumen, quo latius fusum est, hoc placidius stagnat,
id. 9, 2, 17:aquae stagnantes,
id. 8, 13, 9:stagnantibus undis,
Sil. 5, 95:Nili aquae, ubi evagatae stagnant,
Plin. 13, 11, 22, § 71; 31, 3, 21, § 31:stagnante Pado,
Luc. 4, 134.—Transf., of places which lie under water, to be overflowed or inundated: moenia oppidi stagnabant redundantibus cloacis, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 7:II.paludibus orbis,
Ov. M. 1, 324:ripae,
Sil. 10, 89:terra caede,
id. 6, 36:solum,
Plin. 17, 26, 40, § 249:regna sanguine,
Sil. 12, 43.— Subst.: stagnantĭa, ium, n., inundated places:terrae motus fervens in umidis, fluctuans in stagnantibus,
Plin. 2, 80, 82, § 193.—Act.A.Lit., to cause to stand, to make stagnant:B.quo (bitumine) aqua omnis (Maris Mortui) stagnatur,
Just. 36, 3, 7:Cecropio stagnata luto,
Stat. S. 3, 20, 110.—Transf., to cover with water, to overflow, inundate a place:2.Tiberis plana Urbis stagnaverat,
Tac. A. 1, 76:(loca) stagnata paludibus ument,
Ov. M. 15, 269; Col. poët. 10, 11.stagno, āvi, ātum, 1, v. a. [stagnum = stannum; cf. stagneus, s. v. stanneus].I. II.Trop., to make fast, strengthen, fortify:se adversus insidias,
Just. 37, 2, 6:potionibus stagnata animalia,
strengthened, invigorated, Veg. 1, 18 fin.; 3, 2, 5. -
14 stagno
1.stagno, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [id.].I.Neutr.A.Lit., to form a pool of standing water, to stagnate, be stagnant (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.; cf.B.redundo): stagnans Nilus,
Verg. G. 4, 288:ubi mollius solum reperit (Indus) stagnat insulasque molitur,
Curt. 8, 9, 7:nam flumen, quo latius fusum est, hoc placidius stagnat,
id. 9, 2, 17:aquae stagnantes,
id. 8, 13, 9:stagnantibus undis,
Sil. 5, 95:Nili aquae, ubi evagatae stagnant,
Plin. 13, 11, 22, § 71; 31, 3, 21, § 31:stagnante Pado,
Luc. 4, 134.—Transf., of places which lie under water, to be overflowed or inundated: moenia oppidi stagnabant redundantibus cloacis, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 7:II.paludibus orbis,
Ov. M. 1, 324:ripae,
Sil. 10, 89:terra caede,
id. 6, 36:solum,
Plin. 17, 26, 40, § 249:regna sanguine,
Sil. 12, 43.— Subst.: stagnantĭa, ium, n., inundated places:terrae motus fervens in umidis, fluctuans in stagnantibus,
Plin. 2, 80, 82, § 193.—Act.A.Lit., to cause to stand, to make stagnant:B.quo (bitumine) aqua omnis (Maris Mortui) stagnatur,
Just. 36, 3, 7:Cecropio stagnata luto,
Stat. S. 3, 20, 110.—Transf., to cover with water, to overflow, inundate a place:2.Tiberis plana Urbis stagnaverat,
Tac. A. 1, 76:(loca) stagnata paludibus ument,
Ov. M. 15, 269; Col. poët. 10, 11.stagno, āvi, ātum, 1, v. a. [stagnum = stannum; cf. stagneus, s. v. stanneus].I. II.Trop., to make fast, strengthen, fortify:se adversus insidias,
Just. 37, 2, 6:potionibus stagnata animalia,
strengthened, invigorated, Veg. 1, 18 fin.; 3, 2, 5. -
15 dēstituō
dēstituō uī, ūtus, ere [de + statuo], to set down, set forth, put away, bring forward, leave alone: alios in convivio (in mockery): ante tribunal regis destitutus, L.: ante pedes destitutum causam dicere, L.— To leave, abandon, forsake, fail: cum alveum aqua destituisset, L.: ut quemque destitueret vadum, lost his footing, L.—Fig., to forsake, abandon, desert, betray: ab Oppianico destitutus: funditores inermīs, Cs.: eundem in septemviratu: defensores, L.: alicuius consiliis destitutus: morando spem, L.: destituti ab omni spe, L.: si destituat spes, alia praesidia molitur, L.: deos Mercede pactā, i. e. defraud of their stipulated reward, H.* * *destituere, destitui, destitutus V TRANSfix/set (in position), set up, make fast; leave destitute/without; render void; desert/leave/abandon/forsake/leave in lurch; disappoint/let down; fail/give up -
16 defodio
defodere, defodi, defossus V TRANSbury; put/send/cause to go underground; dig down/deep/into soil; plant/insert; make fast/set up in ground (part burying); embed; hide; dig up; excavate; dig -
17 destino
to fasten down, make fast, fix / determine settle / appoint -
18 obsigno
ob-signo, āvi, ātum, 1, v. a., to seal, seal up a will, a letter, etc. (class.).I.Lit.A.In gen.:B.cedo tu ceram ac linum actutum: age obliga, obsigna cito,
Plaut. Bacch. 4, 4, 96:cellas,
id. Cas. 2, 1, 1:lagenas,
Q. Cic. Fam. 16, 26:epistulam,
Cic. Att. 8, 6, 1; id. Pis. 28, 71.—Esp.: tabulas, testamenta, to sign and seal, as a witness:istam ipsam quaestionem, dicite, quis obsignavit?
Cic. Clu. 66, 185:tabellas ejus rei condicionisque,
id. Quint. 21, 67:testamentum signis adulterinis,
id. Clu. 14, 41:obsignavit anulo,
Vulg. Dan. 6, 17.—Prov.: agere cum aliquo tabellis obsignatis, to deal with one with sealed writings, i. e. in the strictest form, Cic. Tusc. 5, 11, 33 (cf.:tamquam ex syngraphā agere cum populo,
id. Mur. 17, 35): tabulas obsignare velle, would seal up the documents, i. e. would have no discussion, id. Pis. 28, 69.—In partic.1.To seal up the papers and effects of an accused person, Cic. Verr. 1, 19, 50.—Hence,2.To seal an accusation against one: qui contra Scaurum patrem suum obsignaverat, Cic. Scaur. Fragm. ap. Ascon.—3.To pledge or mortgage under one's hand and seal:4.tria agri jugera ad aerarium obsignaverat,
Val. Max. 4, 4, 7.—To close under seal, make fast:II.inane obsignari nihil solere,
Cic. Div. 2, 70, 145; cf. the context.—Trop., to stamp, impress:formam verbi,
Lucr. 4, 567:aliquid obsignatum habere,
to impress on the mind, id. 2, 581. -
19 pagus
pāgus, i (old gen. PAGEIEI, which prob. is an error for PAGEI, Inscr. Orell. 3793), m. [root pak-, pag-, to make fast or firm, whence pango, pax, pagina; Gr. pêgnumi, pagos, etc.; prop., a place with fixed boundaries; hence], a district, canton, province (opp. to the city), the country (cf. vicus):II.paganalia (feriae sunt eorum) qui sunt aliquoius pagi,
Varr. L. L. 6, § 24; cf. id. ib. § 26 Müll.: Lemonia tribus a pago Lemonio appellata est, Paul. ex Fest. p. 15:pagos et compita circum,
Verg. G. 2, 382:omissis pagis vicisque,
Tac. A. 1, 56:MAGISTER PAGI,
a country magistrate, Inscr. Orell. 3793 sq.:si me toto laudet vicinia pago,
Juv. 14, 154.—Of the districts, cantons, of the Gauls and Germans:in Galliā... in omnibus pagis partibusque,
Caes. B. G. 6, 11; 1, 12; 4, 1; 22; 6, 23; 7, 64; Tac. G. 39:cum Alamannorum pagos aliquos esse reputaret hostiles,
Amm. 18, 2, 1.—Transf.A.The country people:B.festus in pratis vacat otioso Cum bove pagus,
Hor. C. 3, 18, 11:pagus agat festum,
Ov. F. 1, 669.—Novem Pagi, a city in Belgic Gaul, now Dieuze, Amm. 16, 2, 9 (al. Decem Pagi). -
20 premo
I.Lit.:B.pede pedem alicui premere,
Plaut. As. 4, 1, 30:et trepidae matres pressere ad pectora natos,
Verg. A. 7, 518:veluti qui sentibus anguem Pressit humi nitens,
id. ib. 2, 379:novercae Monstra manu premens,
id. ib. 8, 288:pressit et inductis membra paterna rotis,
i. e. drove her chariot over her father's body, Ov. Ib. 366:trabes Hymettiae Premunt columnas,
press, rest heavily upon them, Hor. C. 2, 18, 3:premere terga genu alicujus,
Ov. Am. 3, 2, 24:ubera plena,
i. e. to milk, id. F. 4, 769:vestigia alicujus,
to tread in, to follow one's footsteps, Tac. A. 2, 14:nudis pressit qui calcibus anguem,
Juv. 1, 43:dente frena,
to bite, to champ, Ov. M. 10, 704:ore aliquid,
to chew, eat, id. ib. 5, 538; cf.:aliquid morsu,
Lucr. 3, 663:presso molari,
with compressed teeth, Juv. 5, 160:pressum lac,
i. e. cheese, Verg. E. 1, 82.—In mal. part.:Hister Peucen premerat Antro,
forced, Val. Fl. 8, 256:uxorem,
Suet. Calig. 25.—Of animals:feminas premunt galli,
Mart. 3, 57, 17.—Transf.1.Poet., to bear down upon, to touch:2.premere litora,
Ov. M. 14, 416:litus,
to keep close to the shore, Hor. C. 2, 10, 3:aëra,
i. e. to fly, Luc. 7, 835.—Poet., to hold fast, hold, firmly grasp:3.premere frena manu,
Ov. M. 8, 37:ferrum,
to grasp, Sil. 5, 670:capulum,
id. 2, 615.—Poet., to press a place with one's body, i. e. to sit, stand, lie, fall, or seat one's self on any thing:4.toros,
Ov. H. 12, 30:sedilia,
id. M. 5, 317:hoc quod premis habeto,
id. ib. 5, 135:et pictam positā pharetram cervice premebat,
id. ib. 2, 421:humum,
to lie on the ground, id. Am. 3, 5, 16; cf. id. F. 4, 844:frondes tuo premis ore caducas,
id. M. 9, 650; Sen. Hippol. 510.—To cover, to conceal by covering (mostly poet.):5.aliquid terrā,
to conceal, bury in the earth, Hor. Epod. 1, 33:nonumque prematur in annum,
kept back, suppressed, id. A. P. 388:omne lucrum tenebris alta premebat humus,
Ov. Am. 3, 8, 36:ossa male pressa,
i. e. buried, id. Tr. 5, 3, 39; Plin. 2, 79, 81, § 191; hence, to crown, to cover or adorn with any thing:ut premerer sacrā lauro,
Hor. C. 3, 4, 18:molli Fronde crinem,
Verg. A. 4, 147:canitiem galeā,
id. ib. 9, 612:mitrā capillos,
Ov. F. 4, 517; cf. Verg. A. 5, 556.—To make, form, or shape any thing by pressing ( poet.):6.quod surgente die mulsere horisque diurnis, Nocte premunt,
they make into cheese, Verg. G. 3, 400:os fingit premendo,
id. A. 6, 80:caseos,
id. E. 1, 35:mollem terram,
Vulg. Sap. 15, 7; Calp. Ecl. 5, 34.—To press hard upon, bear down upon, to crowd, pursue closely:7.hostes de loco superiore,
Caes. B. G. 7, 19:Pompeiani nostros premere et instare coeperunt,
id. B. C. 3, 46:hac fugerent Graii, premeret Trojana juventus,
Verg. A. 1, 467:Pergamenae naves cum adversarios premerent acrius,
Nep. Hann. 11, 5:hinc Rutulus premit, et murum circumsonat armis,
Verg. A. 8, 473:obsidione urbem,
Caes. B. G. 7, 32.—Of the pursuit or chase of animals:ad retia cervum,
Verg. G. 3, 413:spumantis apri cursum clamore,
id. A. 1, 324:bestias venatione,
Isid. 10, 282.—To press down, burden, load, freight:8.nescia quem premeret,
on whose back she sat, Ov. M. 2, 869:tergum equi,
id. ib. 8, 34;14, 343: et natat exuviis Graecia pressa suis,
Prop. 4, 1, 114 (5, 1, 116):pressae carinae,
Verg. G. 1, 303:pressus membra mero,
Prop. 2, 12 (3, 7), 42:magno et gravi onere armorum pressi,
Caes. B. G. 4, 24:auro phaleras,
to adorn, Stat. Th. 8, 567.—To press into, force in, press upon:b.(caprum) dentes in vite prementem,
Ov. F. 1, 355:presso sub vomere,
Verg. G. 2, 356; cf.:presso aratro,
Tib. 4, 1, 161:alte ensem in corpore,
Stat. Th. 11, 542:et nitidas presso pollice finge comas,
Prop. 3, 8 (4, 9), 14:et cubito remanete presso,
leaning upon, Hor. C. 1, 27, 8. —To make with any thing ( poet.):9.aeternā notā,
Ov. F. 6, 610:littera articulo pressa tremente,
id. H. 10, 140:multā via pressa rotā,
id. ib. 18, 134.—To press down, let down, cause to sink down, to lower:b.nec preme, nec summum molire per aethera currum,
Ov. M. 2, 135:humanaeque memor sortis, quae tollit eosdem, Et premit,
id. Tr. 3, 11, 67:mundus ut ad Scythiam Rhiphaeasque arduus arces Consurgit, premitur Libyae devexus in Austros,
sinks down, Verg. G. 1, 240; Sen. Herc. Fur. 155. —In partic.(α). (β).To make or form by pressing down, to make any thing deep, to dig:(γ). 10.vestigio leviter presso,
Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53; cf.(trop.): vestigia non pressa leviter, sed fixa,
id. Sest. 5, 13:sulcum premere,
to draw a furrow, Verg. A. 10, 296:fossam transversam, inter montes pressit (al. percussit),
Front. Strat. 1, 5:fossa pressa,
Plin. Ep. 10, 69, 4:cavernae in altitudinem pressae,
Curt. 5, 1, 28.—To press closely, compress, press together, close:b.oculos,
Verg. A. 9, 487:alicui fauces,
Ov. M. 12, 509:laqueo collum,
to strangle, Hor. Ep. 1, 16, 37:angebar ceu guttura forcipe pressus,
Ov. M. 9, 78:presso gutture,
compressed, Verg. G. 1, 410; cf.:siquidem unius praecordia pressit ille (boletus) senis,
i. e. stopped his breath, Juv. 6, 621:quibus illa premetur Per somnum digitis,
choked, id. 14, 221:amplexu presso,
united, in close embrace, Sen. Oedip. 192:oscula jungere pressa,
to exchange kisses, Ov. H. 2, 94; so,pressa basia,
Mart. 6, 34, 1:presso gradu incedere,
in close ranks, foot to foot, Liv. 28, 14:pede presso,
id. 8, 8.—In partic.(α).To shorten, tighten, draw in:(β).pressis habenis,
Verg. A. 11, 600 (cf.:laxas dure habenas,
id. ib. 1, 63).—To keep short, prune:(γ).Calenā falce vitem,
Hor. C. 1, 31, 9:luxuriem falce,
Ov. M. 14, 628:falce premes umbras (i. e. arbores umbrantes),
Verg. G. 1, 157; 4, 131:molle salictum,
Calp. Ecl. 5, 110.—To check, arrest, stop:11.premere sanguinem,
Tac. A. 15, 64:vestigia pressit,
Verg. A. 6, 197:attoniti pressere gradum,
Val. Fl. 2, 424 ' dixit, pressoque obmutuit ore, was silent, Verg. A. 6, 155.—To press out, bring out by pressure:12.tenerā sucos pressere medullā,
Luc. 4, 318; cf.: (equus) collectumque fremens volvit sub naribus ignem, Verg. ap. Sen. Ep. 95, 68, and id. G. 3, 85 Rib.—To frequent: feci ut cotidie praesentem me viderent, habitavi in [p. 1441] oculis, pressi forum, Cic. Planc. 27, 66.—II.Trop.A.To press, press upon, oppress, overwhelm, weigh down; to urge, drive, importune, pursue, to press close or hard, etc. (class.):B.ego istum pro suis factis pessumis pessum premam,
Plaut. Most. 5, 2, 49 Lorenz ad loc.:quae necessitas eum tanta premebat, ut, etc.,
Cic. Rosc. Am. 34, 97:ea, quae premant, et ea, quae impendeant,
id. Fam. 9, 1, 2:aerumnae, quae me premunt,
Sall. J. 14, 22:pressus gravitate soporis,
bound by heavy, deep sleep, Ov. M. 15, 21:cum aut aere alieno, aut magnitudine tributorum, aut injuriā potentium premuntur,
Caes. B. G. 6, 13:invidia et odio populi premi,
Cic. de Or. 1, 53, 228:premi periculis,
id. Rep. 1, 6, 10:cum a me premeretur,
id. Verr. 2, 1, 53, § 139; cf.:aliquem verbo,
id. Tusc. 1, 7, 13:criminibus veris premere aliquem,
Ov. M. 14, 401:cum a plerisque ad exeundum premeretur, exire noluit,
was pressed, urged, importuned, Nep. Ages. 6, 1:a Pompeii procuratoribus sescentis premi coeptus est,
Cic. Att. 6, 1, 3: numina nulla premunt;mortali urgemur ab hoste,
Verg. A. 10, 375:premere reum voce, vultu,
Tac. A. 3, 67:crimen,
to pursue obstinately, Quint. 7, 2, 12:confessionem,
to force a confession from one, id. 7, 1, 29:argumentum etiam atque etiam,
to pursue steadily, Cic. Tusc. 1, 36, 88:ancipiti mentem formidine pressus,
Verg. A. 3, 47:maerore pressa,
Sen. Oct. 103:veritate pressus negare non potuit,
overcome, overpowered, Lact. 4, 13.—Transf.1.To repress, hide, conceal (mostly poet.):2.dum nocte premuntur,
Verg. A. 6, 827:curam sub corde,
id. ib. 4, 332:odium,
Plin. Pan. 62:iram,
Tac. A. 6, 50:pavorem et consternationem mentis vultu,
id. ib. 13, 16:interius omne secretum,
Sen. Ep. 3, 4:dolorem silentio,
Val. Max. 3, 3, 1 ext.; cf. silentia, Sil. 12, 646:aliquid ore,
Verg. A. 7, 103:jam te premet nox,
Hor. C. 1, 4, 16.—To lower, diminish, undervalue, disparage, depreciate:b.premendorum superiorum arte sese extollebat,
Liv. 22, 12:arma Latini,
Verg. A. 11, 402:opuscula ( = deprimere atque elevare),
Hor. Ep. 1, 19, 36:famam alicujus,
Tac. A. 15, 49:premere ac despicere,
Quint. 11, 1, 16:premere tumentia, humilia extollere,
id. ib. 10, 4, 1.—To surpass, exceed:c.facta premant annos,
Ov. M. 7, 449:ne prisca vetustas Laude pudicitiae saecula nostra premat,
id. P. 3, 1, 116:quantum Latonia Nymphas Virgo premit,
Stat. S. 1, 2, 115.—To rule ( poet.):3.dicione premere populos,
Verg. A. 7, 737:imperio,
id. ib. 1, 54:Mycenas Servitio premet,
id. ib. 1, 285.—To suppress, pull down, humble, degrade:4.quae (vocabula) nunc situs premit,
Hor. Ep. 2, 2, 118:nec premendo alium me extulisse velim,
Liv. 22, 59, 10; cf. id. 39, 41, 1:premebat reum crimen,
id. 3, 13, 1.—To compress, abridge, condense:5.haec enim, quae dilatantur a nobis, Zeno sic premebat,
Cic. N. D. 2, 7, 20.—To check, arrest, repress, restrain:6.cursum ingenii tui, Brute, premit haec importuna clades civitatis,
Cic. Brut. 97, 332:sub imo Corde gemitum,
Verg. A. 10, 464:vocem,
to be silent, id. ib. 9, 324:sermones vulgi,
to restrain, Tac. A. 3, 6.—To store up, lay up in the mind, muse upon:I. A.(vocem) ab ore Eripuit pater ac stupefactus numine pressit,
Verg. A. 7, 119.—Hence, pressus, a, um, P. a.Lit.:B.presso pede eos retro cedentes principes recipiebant,
Liv. 8, 8, 9:presso gradu,
id. 28, 14, 14; cf.:pressoque legit vestigia gressu,
Ov. M. 3, 17.—Trop.1.Of the voice or manner, subdued:2.haec cum pressis et flebilibus modis, qui totis theatris maestitiam inferant,
Cic. Tusc. 1, 44, 106.—Of color, lowered, depressed; hence, dark, gloomy:II.color pressus,
Pall. 4, 13, 4:color viridi pressior,
Plin. 35, 6, 13, § 32:spadices pressi,
Serv. Verg. G. 3, 82.—Esp., of an orator or of speech.A.Compressed, concise, plain, without ornament (class.):B.fiunt pro grandibus tumidi, pressis exiles, fortibus temerarii, etc.,
Quint. 10, 2, 16:cum Attici pressi et integri, contra Asiani inflati et inanes haberentur,
id. 12, 10, 18.—Of style:pressa et tenuia, et quae minimum ab usu cotidiano recedant,
Quint. 10, 1, 102:pressus et demissus stilus,
Plin. Ep. 1, 8, 5; Quint. 4, 2, 117.— Comp.: in concionibus pressior, et circumscriptior, et adductior, more moderate, keeping more within bounds, Plin. Ep. 1, 16, 4.—Close, exact, accurate:B.Thucydides ita verbis aptus et pressus, ut,
Cic. de Or. 2, 13, 56: quis te fuit umquam in partiundis rebus pressior? more exact, more accurate, id. Fragm. ap. Non. 364, 24:sicuti taxare pressius crebriusque est, quam tangere,
Gell. 2, 6, 5:quod (periculum) observandum pressiore cautelā censeo,
stricter, greater, App. M. 5, p. 160, 36:cogitationes pressiores,
id. ib. 5, p. 163, 32.—So of sounds, precise, intelligible:(lingua) vocem profusam fingit atque sonos vocis distinctos et pressos facit,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—Hence, adv.: pressē, with pressure, violently (class.): artius pressiusque conflictata, Atei. Capito ap. Gell. 10, 6, 2.—Closely, tightly.1.Lit.:2.vites pressius putare,
Pall. 12, 9:pressius colla radere,
Veg. Vet. 1, 56.—Trop.a.Of pronunciation, shortly, neatly, trimly:b.loqui non aspere, non vaste, non rustice, sed presse, et aequabiliter, et leniter,
Cic. de Or. 3, 12, 45; id. Off. 1, 37, 133.—Of the mode of expression, etc., concisely, not diffusely:(β).definire presse et anguste,
Cic. Or. 33, 117:abundanter dicere, an presse,
Quint. 8, 3, 40:pressius et astrictius scripsi,
Plin. Ep. 3, 18, 10.—Without ornament, simply:(γ).unum (genus oratorum) attenuate presseque, alterum sublate ampleque dicentium,
Cic. Brut. 55, 202:aliquid describere modo pressius, modo elatius,
Plin. Ep. 4, 14, 3.—Closely, exactly, correctly, accurately:mihi placet agi subtilius, et pressius,
Cic. Fin. 4, 10, 24:definiunt pressius,
id. Tusc. 4, 7, 14:anquisitius, et exactius pressiusque disserere,
Gell. 1, 3, 21.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
make|fast — «MAYK FAST, FAHST», noun. a buoy, piling, or other mooring, to which a ship can be tied … Useful english dictionary
make fast — index fix (make firm), handcuff, lock Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
To make fast — Fast Fast, a. [Compar. {Faster}; superl. {Fastest}.] [OE., firm, strong, not loose, AS. f[ae]st; akin to OS. fast, D. vast, OHG. fasti, festi, G. fest, Icel. fastr, Sw. & Dan. fast, and perh. to E. fetter. The sense swift comes from the idea of… … The Collaborative International Dictionary of English
Fast — Fast, a. [Compar. {Faster}; superl. {Fastest}.] [OE., firm, strong, not loose, AS. f[ae]st; akin to OS. fast, D. vast, OHG. fasti, festi, G. fest, Icel. fastr, Sw. & Dan. fast, and perh. to E. fetter. The sense swift comes from the idea of… … The Collaborative International Dictionary of English
Fast and loose — Fast Fast, a. [Compar. {Faster}; superl. {Fastest}.] [OE., firm, strong, not loose, AS. f[ae]st; akin to OS. fast, D. vast, OHG. fasti, festi, G. fest, Icel. fastr, Sw. & Dan. fast, and perh. to E. fetter. The sense swift comes from the idea of… … The Collaborative International Dictionary of English
Fast and loose pulleys — Fast Fast, a. [Compar. {Faster}; superl. {Fastest}.] [OE., firm, strong, not loose, AS. f[ae]st; akin to OS. fast, D. vast, OHG. fasti, festi, G. fest, Icel. fastr, Sw. & Dan. fast, and perh. to E. fetter. The sense swift comes from the idea of… … The Collaborative International Dictionary of English
Fast Infoset — (or FI) is an international standard that specifies a binary encoding format for the XML Information Set ( XML Infoset ) as an alternative to the XML document format. It aims to provide more efficient serialization than the text based XML… … Wikipedia
make — make, v. t. [imp. & p. p. {made} (m[=a]d); p. pr. & vb. n. {making}.] [OE. maken, makien, AS. macian; akin to OS. mak?n, OFries. makia, D. maken, G. machen, OHG. mahh?n to join, fit, prepare, make, Dan. mage. Cf. {Match} an equal.] 1. To cause to … The Collaborative International Dictionary of English
make — make1 [māk] vt. made, making [ME maken < OE macian, akin to Ger machen < IE base * maĝ , to knead, press, stretch > MASON, Gr magis, kneaded mass, paste, dough, mageus, kneader] 1. to bring into being; specif., a) to form by shaping or… … English World dictionary
fast — I. /fast / (say fahst) adjective 1. moving or able to move quickly; quick; swift; rapid: a fast horse. 2. done in comparatively little time: a fast race; fast work. 3. indicating a time in advance of the correct time, as a clock. 4. extremely… …
make — make1 makable, adj. /mayk/, v., made, making, n. v.t. 1. to bring into existence by shaping or changing material, combining parts, etc.: to make a dress; to make a channel; to make a work of art. 2. to produce; cause to exist or happen; bring… … Universalium